Zabawy logopedyczne
Zabawy logopedyczne:
- robienie bąbelków w kubku przy pomocy rurki do napojów,
- przenoszenie chrupek z miski do miski za pomocą rurki ,
- oblizywanie ust posmarowanych dżemem, miodem lub kremem czekoladowym,
- picie gęstych napojów przez cieniutką rurkę (soki, rozrzedzony budyń, kisiel czy shake),
- przyklejenie do podniebienia opłatka lub kawałka wafla, które dziecko powinno odkleić językiem szeroko otwierając przy tym usta,
- podczas robienia zakupów: dziecko wkłada do wózka tylko te produkty, które mają w nazwie ćwiczoną głoskę,
- zdmuchiwanie z dłoni piórek, skrawków papieru
- dmuchanie na płomień świecy tak, by nie zgasł
- dmuchanie na mąkę, kaszę wysypaną na tacy
- naśladowanie dźwięków wydawanych przez zwierzęta, pojazdy, sprzęty domowe
- zabawa w lustrzane odbicie – naśladuj miny dziecka, ono – twoje
- kiedy dziecko ziewa , poproś, aby ziewnęło jeszcze kilka razy, zasłaniając usta (zabawa - senny lew);
- gdy na talerzu został ulubiony sos lub rozpuszczony lód - pozwólmy dziecku wylizać go językiem. To ćwiczenie, choć jest mało eleganckie, bardzo skutecznie gimnastykuje środkową część języka;
- jeśli dziecko dostało lizaka zaproponuj, aby lizało go unosząc czubek języka ku górze;
- po śniadaniu lub kolacji posmaruj dziecku wargi miodem, kremem czekoladowym i poproś, aby zlizało je dokładnie
- przy porannym i wieczornym myciu zębów zaproponuj dziecku zliczanie zębów czubkiem języka lub witanie się z nimi w ten sposób, aby czubek języka dotknął każdego zęba osobno;
- korzystając z okazji wspólnego rysowania z dzieckiem, sprawdź czy dziecko potrafi narysować kółko (językiem dookoła warg) lub kreseczki (od jednego do drugiego kącika ust);
- żucie pokarmów, dmuchanie na talerz z gorącą zupą lub dowolne lekkie przedmioty, chuchanie na zmarznięte dłonie, cmokanie, puszczanie baniek mydlanych a nawet popychanie językiem papierowych statków na wodzie to też ćwiczenia aparatu artykulacyjnego.
- w trakcie utrwalania wymowy głoski w mowie spontanicznej, możemy umówić się na sygnał, który wskaże dziecku, że „zapomniało się” i mówi „po staremu”, np. rodzic nie odpowiada na pytanie dziecka, jeśli ono mówi niepoprawnie. UWAGA: tę metodę można stosować wówczas, gdy dziecko dobrze opanowało już wymowę danej głoski i uczy się używania jej w codziennych sytuacjach (czyli kształtuje nawyki używania głoski na co dzień),
- przygotowanie pomocy do ćwiczeń razem z dzieckiem lub wykorzystanie gier i zabawek, które już są w domu,
- wykonanie gry planszowej, w której będą wykorzystane słowa, zwroty lub zdania do utrwalenia. Może to też być „Memo” czy „Piotruś” z obrazkami, których nazwy zawierają ćwiczone głoski.
- rysowanie obrazków, które dzieci muszą pokolorować lub dokończyć wymawiając przy tym trudne słowa (w trakcie rysowania prowadzimy dialog z dzieckiem w taki sposób, aby w odpowiedziach musiało użyć „trudnych” słów z ćwiczonymi głoskami),
- w zabawie z dzieckiem wykorzystaj „trudne” wierszyki lub zabawy paluszkowe.