Pedagog/psycholog
Profilaktyka dla rodziców
W ramach profilaktyki zachęcamy wszystkich rodziców do zaglądania na tę stronę - będą pojawiać się tu różne wskazówki mające na celu wspieranie rozwoju kompetencji wychowawczych.
Poruszone zostaną bardzo różne tematy, m.in. zasady bezpiecznego korzystania z Internetu, podpowiedzi jak rozmawiać, by nie tylko mówić, wskazówki dotyczące konkretnych problemów, takich jak radzenie sobie z różnymi emocjami, stresem czy uzależnieniami. Zostawimy też kontakty do różnych placówek, w których można szukać wsparcia poza szkołą.
Zachęcam do lektury, a ewentualne pytania można kierować bezpośrednio do pedagoga lub psychologa, lub zostawić nam informację tutaj:
https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLScmdj6pwzHY2CnIWXk3lWpgdtEUUmZkLvrhjIW3KsEhOgITuw/viewform?usp=header
Zmęczenie
Czas przesilenia wiosennego zazwyczaj przynosi nam nową energię i motywację. Ważne jest jednak, by nie ignorować sygnałów z ciała i w razie potrzeby potrafić odpocząć. Ciągły bieg "za czymś" sprawia, że nie dajemy sobie przestrzeni na oddech i regenerację.
Słuchajmy się i troszczmy się o siebie :)
Ogólnopolski Dzień Walki z Depresją
Ogólnopolski Dzień Walki z Depresją został ustanowiony przez Ministra Zdrowia w 2001. Obchodzimy go 23 lutego. Celem tego dnia jest upowszechnienie wiedzy na temat depresji i zachęcenie chorych do leczenia.
Depresja to bardzo podstępna i wyniszczająca choroba związana z zaburzeniami nastroju. Mimo tego, że występuje bardzo często, wciąż jest stygmatyzowana, a osoby na nią cierpiące wstydzą się szukać pomocy. Depresja jest uleczalna, choć może nawracać.
10 CHARAKTERYSTYCZNYCH OBJAWÓW DEPRESJI:
- smutek, przygnębienie, niemożność odczuwania radości („nic nie cieszy”)
- zmniejszenie zainteresowań (np. niechęć zajmowania się swoim hobby)
- zmniejszenie aktywności, apatia, spowolnienie, niechęć do działania
- problemy ze snem (bezsenność lub nadmierna senność)
- zmniejszenie apetytu, spadek wagi ciała (rzadziej zwiększenie apetytu i przyrost masy ciała), suchość w ustach
- uczucie ciągłego zmęczenia, brak energii
- lęk, uczucie wewnętrznego napięcia, „niepokój w środku”
- trudności w koncentracji i zapamiętywaniu, wrażenie niesprawności intelektualnej
- poczucie beznadziejności, niska samoocena,
- dolegliwości bólowe (bóle głowy, brzucha, bóle w klatce piersiowej, nerwobóle).
NA DEPRESJĘ NIE POMOGĄ DOBRE RADY!
Powodują one jedynie zwiększenie poczucia winy, zmniejszenie samooceny, wycofanie, osamotnienie (pogorszenie stanu zdrowia psychicznego i fizycznego.
ZAMIAST UDZIELAĆ DOBRYCH RAD WSPIERAJ EMOCJONALNIE, ROZMAWIAJ, INTERESUJ SIĘ, ZAPYTAJ CO SIĘ DZIEJE? JAK MOŻESZ POMÓC?
Źródło: Fundacja Dbam o mój zasięg
SŁOWA MAJĄ MOC
Niedawna debata profilaktyczna na temat empatii i hejtu podsumowana była hasłem - "słowa mają moc". Mają moc nie tylko by krzywdzić innych, ale też wzmacniać ich poczucie własnej wartości. Ważne jest, by jako rodzice zwracać uwagę na komunikaty, jakimi zwracamy się do dzieci. Czasami utarte hasła, niektóre powiedzenia, stałe zwroty stają się częścią dzieci, ich wewnętrznego Ja. Warto zastanawiać się, jakie konsekwencje i jaką moc będą miały wypowiadane przez nas słowa.
Poniższe infografiki pokazują przykłady często wypowiadanych słów, które mogą mieć całkiem niespodziewaną dla nas konsekwencję - np. pytanie "a nie mówiłem?" powstrzymuje dzieci przed działaniem w przyszłości, gdyż tracą zaufanie do siebie i swojej umiejętności oceny sytuacji.
Inne warte zapamiętania rzeczy to:
1. Nie porównujemy dzieci z innymi rówieśnikami lub rodzeństwem. Każdy rozwija się w swoim tempie i ma unikalne dla siebie cechy i talenty.
2. Doceniamy to, co dobre - każdy wysiłek, zaangażowanie, próbę.
3. Eliminujemy słowa "zawsze, nigdy, wszyscy" itd. - nazywamy trudne zachowania, które nam przeszkadzają, ale nie w taki sposób, że "ty zawsze robisz ...". Takie zdania mogą włączyć się w przekonania dziecka na swój temat.
Źródło: Fundacja Dbam o mój zasięg
https://wodadladziecka.pl/blogs/slowa-maja-moc/
JAK ROZMAWIAĆ Z NASTOLATKAMI?
Okres dojrzewania jest dla nastolatków i ich rodziców często bardzo trudny. Układ hormonalny szaleje.
To w sposób naturalny powoduje chwiejność emocjonalną nastolatków. Mogą pojawiać się ataki złości, niekontrolowanej histerii, a także lęków i smutku. Bardzo często przeplatają je momenty radości, ba — wręcz euforii.
Do tego dochodzi potrzeba separacji od rodziców. Młody człowiek czuje, że nie jest już dzieckiem. Próbuje być dorosły i samodzielny. Jednak do końca nie wie, co to oznacza. Jedynie wydaje mu się, że wie, jak to robić.
Jednocześnie szuka swojej tożsamości. W jego głowie kłębią się pytania:
- Kim jestem?
- Jaki/jaka jestem?
- Co mnie interesuje?
- Jaka ma być moja przyszłość?
W tym poszukiwaniu własnego „JA” rodzice przeszkadzają. Nastolatek ma wrażenie, że go ograniczają, nie rozumieją, kontrolują. To rodzi sprzeciw. Ich rolę zastępują więc rówieśnicy. To oni „pomagają” w drodze transformacji.
Wszystko, co do tej pory działało, przestało.
Utarte schematy komunikacji, gesty, słowa, które wypracowaliście przez pierwsze lata życia z dzieckiem, wywołują jeszcze silniejszą, negatywną reakcję ze strony młodego człowieka.
Nic dziwnego, że czujecie się bezradni, zagubieni i zdezorientowani.
By zgłębić ten temat, warto zapoznać się z poniższymi grafikami. Polecam również dwie książki odpowiadające na pytanie - jak rozmawiać, żeby się porozumieć?
- "Jak mówić do nastolatków, żeby nas słuchały. Jak słuchać, żeby z nami rozmawiały" i "Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały. Jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły" Adele Faber, Elaine Mazlish
Źródło: https://niewidacpomnie.org/2023/07/12/14-wskazowek-jak-rozmawiac-z-nastolatkiem/
www.psychologwszkole.com
POPEŁNIANIE BŁĘDÓW
W rozwój autonomii i samodzielności u dzieci wpisane jest również popełnianie błędów, dzięki którym dziecko ma szansę stać się odpowiedzialne, samodzielne i niezależne w przyszłości. Z punktu widzenia nauczyciela, edukatora czy wychowawcy błąd popełniany przez dziecko jest jednym z zasadniczych elementów procesu uczenia. Popełnianie błędów pomaga zdobywać wiedzę, umożliwia dociekanie, poszukiwanie, dopytywanie i tropienie przyczyn popełnienia błędów. Warto zatem tworzyć warunki, w których dzieci codziennie mają przestrzeń do eksperymentowania i samodzielnego działania. Aprobować wysiłek i starania, a nie efekty działań, by uniknąć wrażenia, że miłość rodzica i akceptacja nauczyciela uwarunkowane są dokonaniami dziecka.
Nie bez znaczenia jest też budowanie dziecięcej świadomości, że tak silne emocje, jak strach czy gniew są normalne i że przyszłość dostarczy wiele sytuacji, w których dzieci będą odczuwały także lęk, niepokój i niepewność wobec samych siebie, innych ludzi i zdarzeń.
Konieczne jest uświadomienie dzieciom, że popełnianie błędów jest nieodłącznym elementem ludzkiego życia, czymś nieuniknionym i naturalnym.
źródło: Błąd jako klucz do rozwoju dziecka - EduAkcja
Materiały: Czeeeść! Jestem błąd. - Dziecięca psychologia
BOŻE NARODZENIE I ODPOCZYNEK
By spędzić te święta radośnie i magicznie:
Zaakceptuj to, czego nie da się zmienić.
Poszukuj małych radości i przyjemności - dzieci nie będą później pamiętać, czy dom był idealnie wysprzątany, ale zapamiętają wspólnie spędzone chwile, np. wspólne wieszanie ozdób czy robienie pierniczków.
Wprowadzaj nowe rodzinne tradycje - nawet takie najmniejsze, jak na przykład piknik pod udekorowaną choinką czy dzień piżamowy.
A najważniejsze - odpocznij! Mamy prawo, by przeznaczyć ten wolny czas również na odpoczynek, nie tylko obowiązki.
Wesołych świąt!
REGUŁY BEZPIECZNEGO KORZYSTANIA Z INTERNETU
Poniżej znaduje się ulotka wykonana przez PKDP.
Rekomendacje instytucji co do ilości czasu korzystania ze smartfonów, tabletów i komputerów:
Dziecko do pierwszego roku życia nie powinno mieć dostępu do urządzeń ekranowych. Dziecko do czwartego roku życia, w towarzystwie osoby dorosłej, może spędzać przed ekranem nie więcej niż 1 godzinę dziennie. W przedziale wieku 5-17 lat zaleca się spędzanie czasu przed ekranem nie więcej niż 2 godziny dziennie.
Zaleca się również, żeby czas przed ekranem był zrównoważony aktywnością fizyczną, taką jak jazda na rowerze, gra w piłkę lub też spotkania z rówieśnikami.
DZIECIĘCE LĘKI
Lęki dziecięce mogą przybierać różną postać: obawy, strachu, wycofania, chęci do ucieczki. Niektóre lęki to tzw. lęki rozwojowe - czyli takie, które pojawiają się w danym okresie życia, a potem najczęściej samoistnie mijają. Warto wiedzieć, które z nich są "typowe" dla jakiego wieku, a także co można mówić dzieciom, które się boją, by wspierać je w trudnych sytuacjach.
Lęk dziecka powinien nas martwić, jeśli towarzyszy mu duże uczucie niepokoju i nadmierna chęć wycofywania.
Grafiki psychoedukacyjne pochodzą ze strony www.psychologwszkole.com